Η Αγία μας Εκκλησία, κινούμενη από αγάπη προς τους κεκοιμημένους αδελφούς μας, καθιέρωσε ειδικές τελετές και προσευχές υπέρ μακαρίας μνήμης και αναπαύσεως των ψυχών αυτών, τα μνημόσυνα, τα οποία όρισε να τελούνται σε καθορισμένες ημέρες από την ημέρα της Κοιμήσεως τους (Τρίτη, ενάτη, τεσσαρακοστή, τρίμηνα, εξάμηνα, εννιάμηνα, έτος και κάθε χρόνο η επέτειος της μνήμης θανάτου).
Τα μνημόσυνα κατ’ ουσίαν τελούνται στην Θεία Λειτουργία. Έτσι το σπουδαιότερο ρόλο έχει, η συμμετοχή της οικογένειας που τελεί το μνημόσυνο, στη Θεία Ευχαριστία, μεταλαμβάνοντας του Σώματος και του Αίματος του Κυρίου μας, μετά από την κατάλληλη προετοιμασία με μετάνοια, προσευχή και νηστεία. Αυτή η πράξη είναι η εξοχότερη για την ανάπαυση των ψυχών των κεκοιμημένων, και τη δική μας πνευματική ωφέλεια.
Για το σκοπό αυτό πρέπει να προσφέρουμε στη Θεία Ευχαριστία, από την παραμονή, ΠΡΟΣΦΟΡΟ, ΚΡΑΣΙ και ΑΑΔΙ. Μέχρι τον 4ο αιώνα μετά το μνημόσυνο, προσφερόταν στους Χριστιανούς ψωμί, κρασί, ελιές ή τυρί ή ρύζι, και εύχονταν οι πιστοί« Μακαρία η μνήμη αυτού».
Η προσφορά από βρασμένο σιτάρι και άλλους καρπούς (Κόλλυβα), συμβολίζει την κοίμηση και ανάσταση του ανθρώπου. Όπως ο καρπός για να βλαστήσει πρέπει πρώτα να θαφτεί μέσα στο χώμα, έτσι και το ανθρώπινο σώμα θάπτεται και περιμένει την ανάστασή του και την οριστική κρίση από τον δικαιοκρίτη Χριστό. Η ωραία αυτή συνήθεια και πράξη της Ορθόδοξης παράδοσης μας γίνεται σήμερα με τη διανομή των κολλύβων και την προσφορά αρτιδίων και καφέ τα οποία προσφέρονται σε όλο το Εκκλησίασμα στην αίθουσα της ενορίας.
ΕΚ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ